Bestegül her sabah yaptığı gibi, o sabahta okula gitmek için evden ayrıldığında kaderinim onu on üç diğer insanla birleşeceğini henüz bilmiyordu. O sabah metroya bindi ve son durağa kadar seyehat etti fakat son duraktan çıkamadı. Onunla beraber on üç kişide metro istasyonunda mahsur kaldı ve o an ortak hikayelerinin ilk kalp atışı kulakları sağır etmeye başladı.
Enkaz altında mücadele etmeleri gereken şeyler vardı.
Açlık,susuzluk,özlem,keder,hüzün, ölüm.
Kalpleri korkuyla çarparken aralarından biri öldü ve diğerleri de ilginç sebeplerle onu bir bir takip etti. Tüm bu ölümler kalplerinde ve beyinlerinde derin izler bırakırken yapabildikleri tek şey enkaz altından kurtarılmayı beklemek oldu. Okumanız şiddetle tavsiye ederim. Okuduğunuz için teşekkürler... <3
🙌👏👏
YanıtlaSil